Sidi Larbi Cherkaoui maakte in 1999 zijn debuut als choreograaf in Andrew Wale’s Anonymous Society, een hedendaagse muzikale komedie. Sindsdien creëerde hij meer dan 50 choreografieën waarmee hij een rist prijzen in de wacht sleepte, waaronder de Fringe First Award en de Total Theatre Award in Edinburgh, de Barclay Theatre Award in Londen, de Special Prize op het BITEF Festival van Belgrado, de Nijinski prijs voor beloftevol choreograaf in Monte Carlo, de Movimentos Award in Wolfsburg en de Helpmann Award in Australië. In 2008, 2011 en 2017 onderscheidde het magazine Tanz hem als choreograaf van het jaar. In 2009 kende de Alfred Toepfer Stiftung hem de Kairos Prize toe voor zijn artistieke visie en zijn zoektocht naar culturele dialoog; hij ontving ook de onderscheiding van ‘beste choreograaf’ op de National Dance Awards en die van ‘beste productie van het jaar’ van Ballet Tanz voor Sutra.

In 2011 ontving hij samen met Damien Jalet twee Olivier Awards en een Benois De La Danse voor Babel(words) en eerde Unesco hem als ‘Young Artist for Intercultural Dialogue between Arab and Western Worlds’. In 2012 won hij de National Dance Award voor Outstanding Performance Male (Modern) voor zijn aandeel in Dunas. In 2012 kreeg hij de Vlaamse Prijs voor Podiumkunsten.

Cherkaoui realiseerde zijn eerste choreografieën als lid van het collectief les ballets C de la B – Rien de Rien (2000), Foi (2003), Tempus Fugit (2004). Parallel werkte hij mee aan verschillende projecten: Ook (2000) met choreografe Nienke Reehorst in Theater Stap in Turnhout, d’avant (2002) met Damien Jalet en het gezelschap Sasha Waltz & Guests, en zero degrees (2005) met Akram Khan.

Sidi Larbi Cherkaoui werkte voor tal van theater- en operahuizen en dansgezelschappen, gaande van Les Ballets de Monte Carlo (In memoriam, 2004, Mea culpa, 2006 en Memento Mori, 2017), het Grand Théâtre de Genève (Loin, 2005), het Cullberg Ballet in Stockholm (End, 2006), het Royal Danish Ballet (L’Homme de bois, 2007), De Munt in Brussel (Apocrifu, 2007), Sadler’s Wells in Londen (Sutra, 2008), Cedar Lake Contemporary Ballet New York (Orbo Novo, 2009), Staatsoper Berlin en Teatro alla Scala Milaan (Der Ring des Nibelungen, 2010, 2011, 2013), Het Nationale Ballet (Labyrinth, 2011). In 2006 werd Sidi Larbi Cherkaoui artiest in residentie bij Toneelhuis, waar hij de producties Myth (2007) en Origine (2008) creëerde. Sinds 2008 is hij ook verbonden aan Sadler’s Wells in Londen.

In 2010 lanceerde hij zijn eigen gezelschap, Eastman, in residentie bij deSingel Internationale Kunstcampus, Antwerpen. Babel(words) was de eerste productie binnen Eastman en hij creëerde dat jaar ook het duet Play met Shantala Shivalingappa.

In 2011 maakte Cherkaoui onder andere TeZukA (Eastman, Sadler’s Wells en Bunkamura) rond het universum van mangagrootmeester Osamu Tezuka. In 2012 ging Puz/zle in première op het Festival van Avignon, een voorstelling met 11 dansers, het Corsicaanse mannenkoor A Filetta, de Libanese zangeres Fadia Tomb El-Hage en de Japanse muzikant Kazunari Abe. Dat jaar verzorgde hij ook de choreografie voor Anna Karenina, de film van Joe Wright met Keira Knightley en Jude Law.

In de lente van 2013 maakte Cherkaoui o.a. 4D en 生长genesis voor Eastman, Boléro (in samenwerking met Damien Jalet en Marina Abramović) voor het Ballet van de Opera van Parijs en m¡longa, een tangovoorstelling, voor Sadler’s Wells. Hij co-regisseerde met Joe Wright A Season in the Congo in The Young Vic. In 2014 creëerde hij Noetic voor de GöteborgsOperans Danskompani, Mercy (van Solo for Two) voor Natalia Osipova en Ivan Vasiliev, die zij dansten in het London Coliseum, hij regisseerde zijn eerste opera, Shell Shock, voor De Munt, met muziek van Nicholas Lens en tekst door Nick Cave.

In januari 2015 ging Pluto, een nieuwe theaterversie gebaseerd op Urasawa's Manga strip geproduceerd door Bunkamura, in première in Tokio. Van daaruit ging hij naar Duitsland en choreografeerde een balletvoorstelling op Stravinsky's Firebird voor het Stuttgart Ballet. In augustus 2015 ging Hamlet, geregisseerd door Lyndsey Turner en met Benedict Cumberbatch, in première in Londen, waarvoor Cherkaoui de functie van Movement Director bekleedde, en hij maakte ook het trio Harbor Me op aanvraag van L.A. Dance Project. Fractus V, een voorstelling over de natuurlijke breuken die nodig zijn om te groeien en sterker te worden, ging in première in september 2015 in Antwerpen en tourt momenteel op internationale schaal.

In hetzelfde jaar werd Sidi Larbi Cherkaoui benoemd tot artistiek directeur van Ballet Vlaanderen, waar hij de choreografieën Fall (2015), Exhibition (2016) en Requiem (2017) maakte. Hij combineert deze functie met zijn titel als artistiek directeur van Eastman en blijft nieuw werk creëren met de entourage van dit gezelschap, zoals Qutb (2016), een trio in opdracht van Natalia Osipova, Icon (2016) en Stoic (2018) voor GöteborgsOperans Danskompani en Mosaic (2017) voor Martha Graham Dance Company. Hij regisseerde de opera’s Les Indes galantes (2016) en Alceste (2019) voor de Bayerische Staatsoper, Satyagraha (2017) voor Theater Basel en Pelléas et Mélisande (2018) met Damien Jalet en Marina Abramović voor Opera Vlaanderen. Sidi Larbi Cherkaoui is verbonden aan Sadler’s Wells Londen en Théâtre National de Bretagne Rennes als ‘associate artist’.