Imperial Ball was Sidi Larbi Cherkaoui’s reactie op een uitnodiging van de stad Wenen, ter gelegenheid van de tweehonderdste geboortedag van Johann Strauss II. Het was de uitgelezen kans om de essentie van het bal en het ballet te onderzoeken, om hun gemeenschappelijke wortels en verschillen te dissecteren, voorbij conventies en genres. Van het Versailles van Lodewijk XIV tot de vergulde zalen van de Weense Hofburg: waren deze sociale dansen werkelijk onschuldig, of waren het eigenlijk verfijnde politieke instrumenten? De muziek en bewegingen maskeren spanningen en conflicten, de aandacht wordt afgeleid van de problemen van een natie en elke stoorfactor wordt platgewalst en gladgestreken. Wals of militaire mars, dans of parade, de schijn en de verleidelijke kunst van manipulatie nemen altijd de overhand op de werkelijkheid.

Cherkaoui’s fascinatie voor het Rijk van de Rijzende Zon doordesemt zijn oeuvre en laat zich ook hier opnieuw voelen. Vaak vindt hij in dit “elders” zijn inspiratie, waardoor hij een bijzondere blik biedt op onze eigen merkwaardigheden. Door middel van Japanse muziek werpt hij een nieuw licht op zijn onderzoeksonderwerp en een frisse kijk op onze overtuigingen en gedragingen. Die eigenzinnige visie komt tot uitdrukking via de lichamen en bewegingen van de dansers van het Ballet du Grand Théâtre de Genève.

Drie vertrouwde Japanse musici gaan de confrontatie aan met het Orchestre de la Suisse Romande en hun uitvoering van Weense walsen en dansen: Tsubasa Hori, een taiko-speler en hedendaags percussionist; Shogo Yoshii, een muzikant die door het Japanse platteland trok om volksmuziek te bestuderen voordat hij zich aansloot bij de percussiegroep Kodō; en de performer en zanger Kazutomi “Tsuki” Kozuki, een trouwe medewerker van Cherkaoui. Tim Yip, de getalenteerde kunstenaar uit Hongkong, ontwierp de kostuums en het decor voor deze productie. Hij is vooral bekend om zijn werk als art director bij films zoals Crouching Tiger, Hidden Dragon, maar ook om zijn uiteenlopende samenwerkingen met gerenommeerde artiesten als Bob Wilson, Akram Khan en Franco Dragone. Samen bezielen zij deze culturele confrontatie tussen Oost en West, verleden en heden. Als reactie op de wals – het muzikale gezicht van het imperialisme van Europa, zowel van nu als van weleer – presenteert Sidi Larbi Cherkaoui een vloeiende, gewelddadige, maar altijd gevoelige dans.