De proloog van de balletopera Les Indes Galantes begint met de godin Hebe die jongeren uitnodigt voor een feest ter ere van Amor. Bellona (een allegorie van de oorlog) verschijnt echter ten tonele om de jeugd te rekruteren, waarna ze Amors feest verlaten om militaire glorie te gaan zoeken. Dit contrast tussen liefde en geweld, dat het uitgangspunt is van de proloog van Les Indes Galantes, ontwikkelt zich verder tot vier taferelen waarvan de verhaallijnen plaatsvinden in Turkije, Peru, Perzië en in Amerika bij een indianenstam. Het verhaal van Les Indes Galantes, dat overladen is met rampen, schipbreuken en reeksen van toevalligheden, verbeeldt een aantal liefdesconflicten die voortkomen uit dominante machtsverhoudingen, bijvoorbeeld tussen Katholieke conquistadors en inheemse heidenen, tussen kolonisten en « wilden », of tussen mannen en vrouwen in een harem. Dit stuk van Rameau balanceert dus op de grens tussen een goedkoop, vermakelijk exotisme en de ethische en politieke vraagstukken van de achttiende eeuwse filosofie.

Sidi Larbi Cherkaoui bewerkt Les Indes Galantes naar een hedendaagse setting, waarin globalisering de begrippen exotisme en andersheid volledig getransformeerd heeft. De artistieke ideeën van Sidi Larbi Cherkaoui voor Les Indes Galantes benadrukken de basisgedachte van het originele verhaal, de militaire context opgewekt door Bellone en zijn gevolgen, in het bijzonder de kwestie van immigratie – een vraagstuk dat eerder door de choreograaf behandeld werd in onder andere La Zon-Mai en Babel(words). De personages van Rameau’s opera worden losgemaakt van hun conflictueuze achtergrond, alsof ze oprijzen uit een overweldigende stroom. Van daaruit moeten ze de situatie bespelen om de koers van die stroom te veranderen.

Tien zangers en tien dansers van verschillende afkomsten, de dirigent Ivor Bolton (die gespecialiseerd is in Barokmuziek), de decorontwerpster Anna Viebrock en de kostuumontwerpster Greta Goiris vergezellen Sidi Larbi Cherkaoui op dit avontuur.