Frans-Indisch, dichteres, producer/curator voor dans en mede-oprichtster van Eastman, Karthika Naïr noemt zichzelf een portmanteau-persoon, “zoals slaapzetels en motels”. Haar samenwerking met Sidi Larbi Cherkaoui begon kort nadat ze elkaar ontmoetten in 2005 tijdens de tour van zero degrees in Théâtre de la Ville in Parijs, een periode waarin hij onderzoek deed naar Alexander Pushkin's narratief gedicht The Gypsies voor de creatie van het duet Aleko, dat hij samen met Damien Jalet zou choreograferen.

Toen Naïr in 2006 hoofd programmatie & productie werd bij het Musée national de l'histoire de l'immigration, was Cherkaoui de eerste choreograaf die zij samen met artistiek leidster Patrice Martinet  zou uitnodigen om een locatiewerk te maken: deze monumentale video-installatie, La Zon-Mai, die Cherkaoui samen met beeldend kunstenaar Gilles Delmas bedacht en uitwerkte, tourt nog steeds over de hele wereld en bevraagt ons besef van thuis en verbondenheid, privé en voorstellingsruimte, verplaatsing en beweging.

In 2007 voegde Naïr zich bij Het Toneelhuis om de projecten van Sidi Larbi te coördineren. In die periode werkte ze aan een groot aantal van zijn stukken, zoals Apocrifu en Sutra, Orbo Novo en Interconnexions. Tegelijkertijd bereidde ze de oprichting van Eastman voor, samen met Frederic Verrote en Cherkaoui zelf, als een blijvende thuisbasis voor de projecten en ambities van Sidi Larbi. In 2010 was ze producer voor Käfig (CCN de Créteil), het gezelschap van Mourad Merzouki. Ondanks dat ze Eastman in 2010 en 2015 kort verliet, is ze vanaf het begin een vast onderdeel van het gezelschap in verschillende hoedanigheden, als uitvoerend producent van het bekroonde Babel(words) en Puz/zle, Three Spells van Damien Jalet en het locatiewerk Les Médusés voor het Louvre in Parijs, of sinds 2016 als artistiek adviseur.

Tussen 2010 en 2015 stond Naïr aan Sidi Larbi Cherkaoui’s zijde als programmator voor het Festival Equilibrio in Rome. In 2012 maakte ze de blauwdrukken voor de tweejaarlijkse Prakriti Excellence in Contemporary Dance Awards (PECDA) voor de Prakriti Foundation in India, een uniek initiatief voor dans in het Indisch subcontinent. In de afgelopen drie edities is ze artistiek directeur gebleven.

Karthika Naïr schreef verschillende boeken, zoals The Honey Hunter (Editions Hélium – Actes Sud/Zubaan Books, 2013), geïllustreerd door Joëlle Jolivet en gepubliceerd in het Engels, Frans, Duits en Bangla. The Honey Hunter haalde verschillende eindejaarslijsten voor kinderboeken, zoals die van de Franse radio France Info, het tijdschrift voor Indische literatuur, Biblio en die van de prestigieuze boekhandel Artbook @MoMA PS1.

Until the Lions: Echoes from the Mahabharata (HarperCollins India/Arc Publications UK, 2015), haar verbeelding van de Mahabharata verteld door verschillende stemmen, won de Tata Literature Live! Award voor fictie in 2015 en werd genomineerd voor de Atta Galatta Prize for Fiction in 2016. Actrice Fraçoise Gillard deed een lezing van de Franse vertaling van dit boek aan de Comédie-Française in oktober 2016 in het kader van “Grenier des poètes”, en choreograaf Akram Khan verwerkte het Amba/Shikhandi hoofdstuk van dit boek tot een dansvoorstelling, het gelijknamige Until the Lions. Ze was ook scenarioschrijfster van Khan’s bejubelde DESH (2011), en de bewerking voor jongvolwassenen, Chotto Desh (2015).