Op uitnodiging van Václav Kuneš, artistiek leider van 420PEOPLE, presenteerde Sidi Larbi Cherkaoui op het Tsjechische dansfestival Tanec Praha in 2017 een work-in-progress, die toen eenmalig werd opgevoerd onder de titel Nomad, met dansers van Eastman (Nemo Oeghoede, Antonin Rioche, Nicola Leahey en Mabrouk Gouicem) en 420PEOPLE (Francesca Maria Amante, Sabine Groenendijk, Vojtěch Rak en Filip Staněk). Vanuit dat artistiek onderzoek vloeide in 2019 een nieuwe creatie voort, waarin Sidi Larbi Cherkaoui en Eastman Nomad verder ontwikkelden tot een avondvullende voorstelling. Cherkaoui stelt een mozaïek samen gebaseerd op de levende en levenloze elementen uit de woestijn. We krijgen indrukken van de vloeibaarheid en het aanpassingsvermogen van wezens die gedijen in de meest extreme omstandigheden; de prachtige vergankelijkheid van zandduinen en woestijnwinden die in een oogwenk veranderen van richting, vorm en snelheid; de intense fysieke en emotionele dorst, het verlangen naar water en veiligheid, en naar vertroosting, dat zowel dierlijke handelingen als de menselijke zoektocht naar spiritualiteit aanstuurt. En bovenal, de geest van samenhorigheid, van vriendschap en symbiose, de sleutel tot overleving en evolutie in een droge wereld die onoverkomelijk zou zijn zonder de steun van een ander.

Na Qutb, Mosaic en Stoic is Nomad het vierde stuk op Midden-Oosters geïnspireerde muziek van Felix Buxton van Basement Jaxx. Ook is het de vierde samenwerking met de Antwerpse modeontwerper Jan-Jan Van Essche, die eerder de kostuums ontwierp voor Icon, Satyagraha en Memento Mori. Zijn kostuums voor Nomad zijn geïnspireerd op de rijkdom aan stoffen die woestijnbewoners dragen om zichzelf te beschermen tegen de hitte. En net zoals in Faun vult een gigantisch beeld de hele achterwand van de scène: Dit keer niet van een woud, maar van een woestijn. Dit afgelegen landschap is een metafoor voor ultieme vrijheid, maar ook voor de onmogelijkheid om te overleven. We krijgen zelfs het gevoel dat dit landschap zich niet in onze vertrouwde wereld bevindt, vooral wanneer de geanimeerde achterdoek de aardbol toont, die net zoals een maan boven de horizon zweeft. De dansende nomaden lijken geïsoleerd te zijn in deze omgeving, net zoals de wereld vandaag voor minderheidsgroepen ook een woestijn kan zijn, een gevaarlijke plek om in te verblijven.